Verhalen van een zij-instromer in het basisonderwijs

Van vergaderzaal naar klaslokaal.

In 2025 maakte ik de overstap van het bedrijfsleven naar het basisonderwijs. Hier verzamel ik een aantal van de momenten die ik meemaak. Over de kinderen, de chaos, de twijfels, de betekenis. Gewoon het verhaal zoals het is.
Korte updates op Linkedin. Wat langere verhalen op Medium.

Het proces waar niemand je op voorbereidt

Het begon met dat ene moment waarop ik dacht: oké… ik ga dit echt doen. Zij-instromen in het basisonderwijs.En bijna tegelijk kwamen de vragen: waar moet ik in hemelsnaam beginnen? Hoe kom ik überhaupt bij een school binnen?Een inkijkje in de stappen, gedachten en gevoelens vanaf dat ene moment.Lees verder op Medium

De eerste keer dat ik meester hoorde, had ik niet door dat ze het tegen mij hadden.

Alsof iemand anders bedoeld werd. Drie maanden geleden stapte ik voor het eerst echt als leerkracht de klas binnen. Groep 7, waar sommigen al pubers zijn en anderen met knuffels naar school komen.Lees verder op Linkedin

Nou Tom, vind je het nog leuk?

Mijn collega kijkt me lachend aan na een intensief teamoverleg. Over een volle planning, nieuwe methode en met de nodige emoties. ‘Jazeker’ is mijn antwoord. Kort van stof als ik kan zijn. Maar achter dat antwoord zit een wat completere evaluatie, merk ik fietsend op weg naar huis.Lees verder op Linkedin

Over mij

Ik ben Tom. 17 jaar lang werkte ik in vergaderzalen, projectteams en strategie-sessies. Tot ik merkte dat ik niet meer geraakt werd door mijn eigen werk. Nu sta ik als leraar in het basisonderwijs. Midden in de chaos, de betekenis en de eerlijkheid van kinderen.

Ik schrijf erover omdat het me helpt om te landen. En omdat ik weet dat veel mensen voelen wat ik voelde: dat het tijd is voor wat anders.

Nog één ding voordat je wegklikt.

Ik schrijf dit allemaal niet omdat ik antwoorden heb, maar omdat ik onderweg ben. En omdat ik merkte hoe weinig eerlijke verhalen er zijn over opnieuw beginnen, in het spitsuur van het leven. Als iets je raakt, mag je het me gewoon laten weten. Hoeft niet. Mag wel.